Het is vandaag nieuwjaarsdag. De laatste dag van 2019 hebben we achter ons gelaten en traditiegetrouw is dat een mooie dag om eens terug te kijken naar het afgelopen jaar en te dromen over het jaar dat gaat komen. Voor mij was 2019 een achtbaan met heel erg veel emoties. Ik ben bang geweest maar ook moedig. Ben gegaan voor mijn dromen en heb die laten uitkomen. Ik heb me laten verrassen en ben ik gestart met mijn eigen bedrijf naast mijn huidige baan. Zonder vooropgezet plan ben ik maar gewoon begonnen. Geen idee wat er op mijn pad zou komen en zonder verwachtingen. Ik zou het wel zien. En tot nu toe, met succes! Dat had ik van te voren helemaal niet verwacht, maar het is wel wat er gebeurde.
De jaarwisseling is ook altijd een moment van goede voornemens. De een heeft er heel veel, de ander doet er niet aan want “die zijn toch niet vol te houden”. En als dat de insteek is, dan is dat inderdaad helemaal waar. Als je niet echt wil maar alleen goede voornemens hebt vanwege de goede voornemens (en daar eigenlijk ook niet in gelooft), dan kan ik de uitkomst inderdaad wel voorspellen. En eigenlijk vind ik goede voornemens ook een raar fenomeen. Ik vind het gek dat we maar een keer per jaar terugkijken naar wat we hebben gedaan of wat we hadden willen doen. Ik vind het gek dat we maar een keer per jaar iets “afsluiten” en een nieuwe start willen maken. Want nemen we, met elke maand die voorbij gaat niet een beetje afscheid? Of is elke maandag geen start van een nieuwe week? Wanneer we s’avonds naar bed gaan, sluiten we dan de dag niet af? En hebben we met elk uur, elke minuut die verstrijkt geen afscheid genomen van een minuut die nooit meer terugkomt? Dus waarom zouden we dan maar een keer per jaar nadenken over onze dromen? Waarom vragen we ons maar een keer per jaar af wat belangrijk voor ons is? En waarom is er een jaarwisseling nodig om de balans op te maken?
Dus als we elke minuut afscheid nemen van tijd die niet meer terugkomt, zouden we ook wat vaker stil kunnen staan bij wat we belangrijk vinden. Welke mensen zijn belangrijk voor ons? Wie verdienen onze tijd en waar worden we blij van? En hoe kunnen we ervoor zorgen dat we onze kostbare tijd goed besteden. Door de dingen te doen die we leuk vinden met de mensen om ons heen die we liefhebben. Want tijd is niet voor iedereen vanzelfsprekend en niemand weet hoelang we nog op deze aarde mogen rondlopen. Want jong of oud het leven is niet eerlijk en daar hebben we het wel mee te doen. We weten het ergens ook wel maar als ik iets heb geleerd het afgelopen jaar dan is het wel dat dit echt heel erg waar is. Zo ben ik erg geschrokken van het telefoontje van mijn dokter. “Er zijn onrustige cellen gevonden in je baarmoeder en die moeten we wel laten onderzoeken.” Ik had geen klachten, voelde me goed en had deze uitkomst uit een standaard onderzoek dan ook nooit verwacht. Toch was het zo en word je ineens een patiënt. Voor onderzoeken naar het ziekenhuis en uiteindelijk de onrustige cellen laten verwijderen. Vooralsnog zonder verdere consequentie, dus ik kan opgelucht ademhalen. Toch was dit voor mij een moment waarop ik besefte dat ik nog jong ben, veel dromen heb maar ondertussen ook veel uitstel tot morgen. Maar wat als er ineens geen morgen meer is? Wat zou ik dan vandaag nog doen? Wie wil ik dan nog wat zeggen? Of een knuffel geven? En zo ging ik midden in het jaar nadenken over goede voornemens, want morgen kan echt alles anders zijn.
Natuurlijk zeg ik niet dat je jezelf nu elke minuut moet afvragen of je wel met de goede dingen bezig bent en ook niet dat je elke minuut afscheid moet nemen. Het leven gaat immers ook gewoon door en als er “gewoon” een morgen komt dan kun je daar maar beter goed op voorbereid zijn. We moeten ook allemaal wel eens dingen doen die we niet leuk vinden, dat hoort er nu eenmaal bij. Maar het is wel goed wat vaker stil te staan bij de dingen die je doet, de keuzes die je maakt en jezelf af te vragen of ze je gelukkig maken. En misschien nog wel belangrijker, waarom maak je die keuzes? Voor wie maak je die keuzes? Wie wil je gelukkig maken met de keuzes die je maakt? Maak je ze echt alleen maar voor jezelf? Of zit er iets achter? Maak jij eigenlijk keuzes omdat je daarmee denkt het voor een ander goed te doen? En weet die ander dat dan ook? Of is het een aanname en denk of hoop jij dat de ander het goed vindt wat jij doet? Heel veel vragen en wellicht heb je niet overal een antwoord op, maar door nieuwsgierig te blijven naar jezelf komen ook de antwoorden.
In 2020 wil ik in ieder geval nieuwsgierig blijven. Naar mezelf en naar de ander. Blijven ontdekken wie ik ben en wat ik wil. Blijven kijken naar waarom ik dingen doe en vooral voor wie ik de dingen doe. Maar ook nieuwsgierig zijn naar een ander. Luisteren naar zijn of haar verhaal. Want ook door te luisteren naar een ander kun je veel over jezelf ontdekken, jezelf herkennen en vraagtekens zetten bij de aannames die jij hebt gedaan. En naast nieuwsgierig zijn wil ik genieten, van elke minuut. Echt zijn waar ik ben en niet bezig te zijn met wat ik over 10 minuten moet. Want als die 10 minuten voorbij zijn dan heb ik nog alle tijd me druk te maken over wat ik op dat moment moet doen.
Droom, leef, lach en geniet! Ik wens iedereen een gelukkig nieuw NU!
Met liefde,
Martine